PERI-IMPLANTITIS  

Implantologen worden de laatste tijd steeds vaker geconfronteerd met het fenomeen peri-implantitis. Dit is een botverlies rond het implantaat dat daardoor onvoldoende functioneert. Dit wordt - onopgemerkt door de patiënt - vastgesteld tijdens radiologische voortgangscontroles en klinische onderzoeken.

Dit verschijnsel wordt veelal waargenomen bij implantaten die al enkele jaren in het bot zitten en die al vele jaren zijn voorzien van een prothetische restauratie.

Implantaatcontrole

Tijdens de tandheelkundige controle wordt ook de pasvorm van de implantaten gecontroleerd en wordt gekeken naar de conditie van het tandvlees en het bot rondom het tandimplantaat. Als wij een ontsteking op het implantaat vaststellen (peri-implantitis) – die overigens zeer uiteenlopende oorzaken kan hebben – wordt meestal een gerichte therapie met antibiotica aangeraden. Dankzij ons controlesysteem kan een dergelijke ontsteking in de meeste gevallen vroegtijdig worden gediagnosticeerd en doeltreffend worden behandeld.

Tandheelkundige behandelingen met implantaten zijn duurzaam

Het behoud op lange termijn van tandheelkundige oplossingen waarbij implantaten zijn geplaatst is in vele wetenschappelijke studies bevestigd. Desondanks komen er in enkele gevallen complicaties voor, zoals peri-implantitis.

Een onbehandelde botontsteking op het implantaat kan uiteindelijk leiden tot het verlies van het implantaat.

Hoewel de plaatsing van implantaten meestal wordt uitgevoerd door gespecialiseerde tandartsen, implantologen of kaakchirurgen komt het steeds meer voor dat de desbetreffende algemene tandarts de implantaatcontrole op zich neemt.

Peri-implantitis is ruwweg vergelijkbaar met parodontitis (ontsteking van het tandbed). Het is belangrijk de ontsteking vroegtijdig te onderkennen en terug te dringen met passende maatregelen, vergelijkbaar met de behandeling van parodontitis.